Łuszczyca jest przewlekłą chorobą skóry, należącą do najczęstszych schorzeń dermatologicznych. Częstość jej występowania jest różna, w zależności od szerokości geograficznej, przynależności rasowej i etnicznej. Dotyczy około 2-3% populacji ogólnej. Charakteryzuje się zwiększoną i nieprawidłową proliferacją komórek naskórka. Typowymi zmianami skórnymi w przebiegu łuszczycy są tzw.ogniska grudek łuszczycowych. Jako przyczyny jej występowania wymienia się m.in. udział czynników genetycznych oraz immunologicznych. Pewne rolę w prowokowaniu wysiewów zmian skórnych odgrywają różne czynniki środowiskowe, najczęściej infekcje paciorkowcowe, stres, lub czynniki fizyczne (np. podrażnienie mechaniczne skóry, nadmierne nasłonecznienie, zastosowanie leków zewnętrznych o zbyt dużym stężeniu, alkohol).
Przebieg choroby nie jest możliwy do przewidzenia. Pierwsze objawy łuszczycy mogą pojawić się w każdym wieku. W jej przebiegu mogą występować okresy zaostrzeń i remisji. Można wyróżnić 4 podstawowe typy choroby: łuszczycę zwyczajną , krostkową, łuszczycowe zapalenie stawów oraz zapalną odmianę łuszczycy tzw. erytrodermię łuszczycową. W zależności od nasilenia choroby stosuje się różne metody leczenia zarówno zewnętrznego, jak i ogólnego.